Verbijsterende weggebruikers — iedere nacht opnieuw

Massaal in overtreding
Iedere nacht ga ik nog eens met enkele — meestal twee, een enkele keer met drie — van mijn huisdieren een wandeling maken die als de laatste van de vorige dag kan worden beschouwd. Tijdens die rondgang kom ik steevast terecht op de Zonnelaan tussen de Noordelijke Ringweg en de Venuslaan. Iedere nacht opnieuw ben ik uiterst verbijsterd over het percentage automobilisten dat zijstraten inslaat zonder richting aan te geven. Fietsers schijnen het al helemaal als een strafbare en vooral asociale handeling te beschouwen. Veel erger echter is het dat wel vijf van de zeven gemotoriseerde voertuigen aldaar de snelheid van 100 km/h overschrijden, en in bijna alle gevallen betreft het een taxi, al dan niet met dat woord verlicht op het dak van het voertuig.
Als iemand van de aangeschoten jonge lieden, welke om die tijd eveneens regelmatig gebruik maken van de geasfalteerde rijbaan — omdat ze al te teut zijn, of simpelweg geen zin hebben om gebruik te maken van één der vrijliggende fietspaden; en dat fenomeen komt het meest voor in het gedeelte tussen de Kometenstraat en het flatgebouw voor jongeren dat zich bevindt tegenover het pompstation net voor de oprit naar de ringweg — zal de combinatie van beide soorten overtredingen beslist vrij gemakkelijk tot fatale gevolgen kunnen leiden.
In het gedeelte van de Zonnelaan tussen de Venuslaan en de Meteoorstraat daarentegen is het aantal fietsers groot dat, na te zijn overgestoken vanaf de Eikenlaan, het westelijke trottoir in noordelijke richting pakt, omdat er dan niet pas tegenover het flatgebouw voor buitenlandse studenten hoeft te worden afgestapt om dan als voetganger de zebra over te steken. Een enkeling is zelfs zo brutaal de fietsbel te gebruiken om de voetganger(s) te waarschuwen dat deze opzij moet(en) gaan. Ik weiger dat consequent en als één van hen mij op het trottoir aanrijdt, dan zal ik daarvan niet alleen aangifte doen, maar zal ik daarenboven een forse schadevergoeding eisen, aangevuld met eventuele dokterskosten en alles wat daarbij komt kijken, alsmede inbeslagneming van het (in die omstandigheden) als wapen gebruikte rijwiel.
Hoewel geblaf in de nacht ook niet de fraaist denkbare muziek in het kader van relatieve stilte is, moet ik altijd weer lachen omdat mijn hond Amber, uiterst consequent en reeds van jongs af aan, iedere wielrijder die fietsend over het trottoir gaat, bestraffend toeblaft. "Eigen schuld," denk ik dan, en "Net goed."
Het spreekt vanzelf dat het aantal wielrijders dat alle hierboven beschreven handelingen overdag pleegt, een veelvoud bedraagt van dat aantal in de kleine uurtjes. Maar ook dan zie je niet vaker dan tweemaal per jaar dat er een vorm van politiecontrole op is of dat dienders vanuit een surveillancewagen hierop reageren.
____________
Afbeeldingen
1. Kater Ramses maakt 's nachts de wandeling samen met hond Amber en is tevens, evenals deze, voorzien van een rood flitsende halsband.
2. Amber reist, als ze niet zelfstandig loopt, eerste klas. (Foto: Ruud Brinkhuizen.)
3. Fraai voorbeeld van degelijke fietsbel; dat mag ook wel, als men bedenkt dat de prijs in 1913 reeds 65 cents bedroeg.